Sekcja Naukowa Terapii Rodzin Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego powstała w dniu 3 lutego 1998 roku na mocy decyzji Zarządu Głównego PTP. Powstała z przekształcenia Komisji ds. Psychiatrii Rodziny PTP. Trzy dni później w Białymstoku podczas VIII Krajowego Sympozjum Sekcji Naukowej Psychoterapii odbyły się wybory do Zarządu Sekcji. Na przewodniczącą Zarządu wybrano prof. dr hab. Marię Orwid. Wiceprzewodniczącą została prof. dr hab. Irena Namysłowska. Do pierwszego Zarządu Sekcji zostali wybrani również: Barbara Józefik – sekretarz, Bogdan de Barbaro – skarbnik oraz członkowie zarządu: Anna Siewierska, Anna Tanalska-Dulęba i Andrzej Wiśniewski.
Powołanie Sekcji było konsekwencją wieloletnich zainteresowań problematyką terapii rodzin grupy psychoterapeutów głównie wywodzących się z Sekcji Psychoterapii PTP, ich wieloletniej pracy terapeutycznej, prowadzonych od lat 70-tych badań nad rodzinami, a od lat 90-tych szkoleń w terapii rodzin.

Sekcja Terapii Rodzin miała stanowić forum dla wymiany doświadczeń osób prowadzących terapię rodzin i szkolących się w tej dziedzinie. W swoim programie zamierzała monitorować i atestować specjalistyczne szkolenia z terapii rodzin. W ramy swojej działalności włączyła organizowanie seminariów z udziałem gości zagranicznych i krajowych.

W pierwszych latach swojego istnienia Sekcja wpisała się wyraźnie w strukturę Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego i zaistniała w środowisku psychoterapeutycznym. Dzięki pracy prof. Orwid i prof. Namysłowskiej w Komisji Ekspertów terapia rodzin została wprowadzona jako jedna ze standardowych procedur w leczeniu, nie tylko dzieci i młodzieży.
W latach 1998-2000 do Sekcji przyjęto 230 członków, z których m.in. 70% stanowili psycholodzy, 16% psychiatrzy, 10% pedagodzy, 2% asystenci socjalni.
W tym okresie Sekcja zorganizowała trzy sympozja w Krakowie i jedno w Warszawie, na których gościła znakomitych psychoterapeutów i badaczy, takich jak: prof. Yrie Alanen z Finlandii, prof. Maurizio Andolfi z Rzymu, dr. Yukka Altonen z Finlandii, dr Tom Andersen z Norwegii, dr Kurt Ludewig z Niemiec czy dr Jerzy Jakubowski z Niemiec.

Sekcja Naukowa Terapii Rodzin czynnie włączyła się również w takie obszary działania jak: współpraca z Sekcją Naukową Psychoterapii w zakresie szkolenia w psychoterapii oraz opracowanie Kodeksu Etycznego Psychoterapeuty. Kodeks ten w zasadniczej części opracowany został przez Bogdana de Barbaro i Annę Tanalską – Dulębę, następnie poddany został dyskusji z Zarządem Sekcji Psychoterapii Towarzystwa Psychologicznego i Zarządem Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, i po naniesionych poprawkach zastał przyjęty przez Walne Zgromadzenie Członków Sekcji Psychoterapii.
Zarząd Sekcji zadbał o utrzymanie stałej współpracy z Zarządem Europejskiego Towarzytwa Terapii Rodzin EFTA i jego przewodniczącym Mony Elkaim’em. W pracach National Family Therapy Organization (NFTO) brała udział Maria Orwid i Barbara Józefik.
W 2000 roku na Walnym Zebraniu SNTR wybrano kolejny Zarząd, któremu przewodniczyła ponownie prof. Maria Orwid. Wybrano również przewodniczącą elekt – dr n. hum. Barbarę Józefik. W skład Zarządu weszli: Magda Małkiewicz – Borkowska, Bogdan de Barbaro, Irena Namysłowska, Anna Tanalska – Dulęba, Alicja Wilkołazka.
W 2001 roku na III-m Sympozjum Sekcji Naukowej Terapii Rodzin gościliśmy w Krakowie Toma Andersena z Norwegii, a w 2002 na IV-tym Sympozjum Mony Elkaima. SNTR włączyła się do współpracy z Kliniką Psychiatrii Dzieci i Młodzieży CM UJ, która zorganizowała w maju 2002 I Krakowską Konferencję: „Leczenie anoreksji i bulimii psychicznej: co, kiedy, komu?”, a w 2004 – II Krakowską Konferencję poświęconą problematyce zaburzeń odżywiania się. V-te coroczne Sympozjum poświęcone było tematyce feministycznej (14-15 listopada 2003). Do 2004 roku było już 340- tu członków SNTR. W październiku 2004 Klinika Psychiatrii Dzieci i Młodzieży Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, Instytut Psychoanalizy i Psychoterapii w Warszawie oraz nasza Sekcja zorganizowały konferencję: „Terapia rodzin – paradygmat psychoanalityczny i systemowy”, na której zainicjowano dialog pomiędzy psychoanalitykami a terapeutami systemowymi. Od września 2005 Sekcja Naukowa Terapii Rodzin PTP aktywnie współuczestniczy w procesie integrowania się polskich psychoterapeutów. W październiku 2005 odbyła się pierwsza wspólna konferencja dla SNTR PTP, Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego i Sekcji Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, której tematyka związana była z dylematami etycznymi w pracy psychoterapeuty. Realizowanie idei wspólnych konferencji jest kontynuowane. Trzy Sekcje spotkały się w październiku 2006 roku na konferencji „Teoria Przywiązania: Od Teorii Do Praktyki” w Krakowie, a w 2007 na konferencji „Zaburzenia osobowości w praktyce klinicznej” w Dębe koło Warszawy. Stała współpraca z Katedrą Psychiatrii UJ CM zaowocowała również w maju 2007 zorganizowaniem już IX Konferencji SNTR PTP: „Terapia małżeńska, terapia par”.